Παιδαγωγικό τμήμα Δ.Ε. Παν. Θεσσαλίας: Το νέο "ποινολόγιο" των μαθητών αγνοεί τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος και απαξιώνει τον παιδαγωγικό και διδακτικό ρόλο του σχολείου

Δεν διαφωνούμε στην ουσία του θέματος. Στο μόνο που μάλλον δεν συμφωνούμε είναι ότι κατά τη γνώμη σας "η εστίαση σε πρακτικές λύσεις και όχι στη θεωρία" προτείνει ως λύση κυρίως το 'καρότο και μαστίγιο'. Η εφαρμογή αυτού του μέτρου είναι αναγκαίο κακό και καλό μαζί για τη σημερινή κατάσταση, δεν μπορεί να αποτελεί όμως τη λύση. Αντιμετωπίζει μεν άμεσα τα αρχικά συμπτώματα αλλά δεν θεραπεύει τις αληθινές αιτίες. Η μόνη πρακτική και ουσιαστική λύση μπορεί να έρθει μέσα από δράσεις στις μικρές ηλικίες των μαθητών που έχουν πάρει άλλες χώρες πιο μπροστά από εμάς .
Ο νέος απλά 'δεν μας βλέπει' καν με την κατάσταση που βιώνει στην Ελλάδα και κυρίως την έλλειψη αληθινής δικαιοσύνης. Όταν ένας μαθητής βλέπει ότι μπορεί να καούν 110 άτομα και οι ένοχοι να την γλυτώσουν με ένα απλό πρόστιμο ή βλέπει ότι σκοτώνονται 57 συνομίληκοί του στο τρένο και τίποτα δεν γίνεται, δεν μπορεί να πειστεί με τίποτα ότι ακόμα και αν παραβεί τους σχολικούς κανόνες θα πρέπει να εξαντληθεί όλη η αυστηρότητα επάνω του. Οφείλουμε να δείξουμε πίστη στους νέους και όχι να τους αντιμετωπίζουμε ως εν δυνάμει παραβάτες, οπότε χρειάζονται οι ποινές αλλά δεν αποτελούν την πραγματική λύση. Ας υιοθετήσει επομένως το υπουργείο λύσεις που όχι μόνο τιμωρούν αλλά και διαπαιδαγωγούν.

Συμφωνώ και επαυξάνω με το σχόλιό σας "Είμαι σίγουρος ότι θα παρατηρήσετε αν και πρέπει ήδη να ξέρετε, ότι μαθαίνουν στα παιδιά βασικούς κανόνες σωστής συμπεριφοράς, αποδοχής του συνανθρώπου και κοινωνικής ευγένειας προς τους άλλους κατά τις μικρές ηλικίες της προσχολικής και πρωτοβάθμιας.εκπαιδευσης πριν ξυπνήσει η εφηβική αντιδραστικότητα". Τελικά δεν διαφωνούμε. Απλά πιστεύω ότι πρέπει να εστιαστούμε σε πρακτικές λύσεις και όχι στη θεωρία. Επειδή πήγα σχολείο σε μια τέτοια χώρα για 3 χρόνια μεταξύ 9-12 χρονών, έμαθα ακριβώς αυτό που λέτε. Και το έμαθα γιατί υπήρχε σοβαρό ποινολόγιο και εναύσματα ταυτόχρονα (μαστίγιο και καρότο).

Το καλύτερο ποινολόγιο όλων των εποχών. Το τι τραβάμε στα σχολεία δεν περιγράφεται.

Αυτά που αναφέρετε εσείς ως κοινοτυπιες, είναι η δυστυχώς η πραγματικότητα που εσείς δεν θέλετε να δείτε. Δεν έχει απαξιωθεί η γνώση από τη στιγμη.που ο κάθε νέος βλέπει ότι μετα από χρόνια σκληρών προσπαθειών αυτό που τον περιμένει είναι ένας μισθός 800 ευρω σε σύγκριση με τον κάθε τηλεοπτικό κηφήνα που διαφημίζουν τα ΜΜΕ ως πρότυπο; Δεν έχει αλλάξει η κοινωνία μας όταν όλοι προχωρούν με ένα κινητό στο χέρι κλεισμένοι στον εαυτό τους; Καλοί οι κανόνες και οι ποινές οπως.ψηφιστηκαν και όντως χρειάζονται άλλα δεν λύνουν το πρόβλημα απλά κάνουν διαχείριση. Αναφέρετε άλλες χώρες όπου έχουν λυθεί αυτά τα θέματα. Σύμφωνοι. Σε αυτές όμως τις χώρες επειδή δεν υπάρχει ο θεσμός της οικογένειας όπως στην Ελλάδα, έχουν αναπτυχθεί εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί θεσμοί και αυτοματισμοί που αντικαθιστούν αυτό το κενό. Σας προτρέπω να αναζητήσετε σε αυτές τις χώρες που είναι μπροστά από εμάς σε θέματα εκπαίδευσης, γιατί ειναι μπροστά. Είμαι σίγουρος ότι θα παρατηρήσετε αν και πρέπει ήδη να ξέρετε, ότι μαθαίνουν στα παιδιά βασικούς κανόνες σωστής συμπεριφοράς, αποδοχής του συνανθρώπου και κοινωνικής ευγένειας προς τους άλλους κατά τις μικρές ηλικίες της προσχολικής και πρωτοβάθμιας.εκπαιδευσης πριν ξυπνήσει η εφηβική αντιδραστικότητα και γίνει απλά διαχείριση μιας κρίσης που να είστε σίγουρος οτι στην Ελλάδα θα χειροτερέψει και άλλο

Όντως στην Ελλάδα μπερδεύεται η έννοια της ελευθερίας με την 'ελευθεριότητα'. και την ασυδοσία. Κανόνες πρέπει να υπάρχουν. Να συμπληρώσω όμως ότι οι 'ειδικοί' που αναφέρετε έχουν πολιτικό πρόσημο, κάθε κυβέρνηση φέρνει τους.δικους.της 'ειδικούς' που θα θεραπεύσουν υποτίθεται μια κατάσταση με τη λογική συχνά του 'ραβε ξηλωνε'. Το να γράφετε όμως ότι οι κοινωνικές συνθήκες δεν άλλαξαν τόσο απότομα ώστε να ισχυρισθεί κάποιος ότι αυτή είναι η αιτία είναι εντελώς λάθος ως άποψη. Την τελευταία δεκαπενταετία είχαμε μνημόνιο και φτωχοποίηση της κοινωνίας, την επιδημία covid με.ολα τα προβλήματα που δημιούργησε μαζί με την αλλαγή της έννοιας της εργασίας με την (τηλε)εργασία και την (τηλε)εκπαίδευση, την επικράτηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της εφαρμογής τους κυρίως από τους νέους και την αύξηση του αριθμού των αλλοδαπών μαθητών στα σχολεία που δεν έχουν ως μητρική την ελληνική γλώσσα. Αυτές ειναι μερικές μόνο από τις αλλαγές που έχουν επηρεάσει την την κοινωνία καταλυτικά. Επιπλέον για την εκπαίδευση, η χρήση του internet ως μέσο αναζήτησης πληροφοριών έχει αλλάξει πάρα πολύ τα εκπαιδευτικά δεδομένα την τελευταία δεκαετία . Απ' ότι θυμάμαι, εμείς οι μεγαλύτεροι είχαμε παλιά μόνο ένα βιβλίο με έναν δάσκαλο και σε καλές περιπτώσεις και μια εγκυκλοπαίδεια για να καταλάβουμε τι συμβαίνει γύρω μας, ενώ τίθεται πλέον θέμα της ΑΙ (τεχνητής νοημοσύνης) που θα αλλάξει καταλυτικά τις κοινωνίες και μάλιστα σύντομα.

Δεν κατηγόρησα κανένα και ειδικότερα τους νέους που δε φταίνε σε τίποτα. Δεν προτείνω κάτι διαφορετικό από αυτά που εκτελεί το Υπουργείο, που ήταν και αυτά που είχαμε προτύτερα πριν αρχίσει τα πειράματα Μπαλτάς και ο Γαβρόγλου, οπότε η κατηγορία σας ότι "δεν προτείνω τίποτα" είναι άκυρη. Όταν όμως γράφονται κοινότυπίες (φταίει η "κενωνία" [sic], "τα ταμπλετ", "έχει απαξιωθεί η γνώση" κτλ) και γίνονται αναλύσεις επί αναλύσεων για πράγματα τα οποία είναι λυμένα εδώ σε άλλα μέρη, το μόνο που έχω να δηλώσω, δις, είναι ότι "πήξαμε στη θεωρία".

Εμπειρικά αν οι παιδαγωγικές τεχνικές και οι παρουσία ειδικών στα σχολεία λειτουργούσαν, θα έπρεπε να παρατηρούσαμε μια σαφή βελτίωση της συμπεριφοράς των ανηλίκων, μείωση της παραβατικότητας και έκλειψη της εγκληματικότητας. Αντίθετα παρατηρούμε ότι από τότε που καταργήθηκαν τα παιδαγωγικά αναμορφωτικά μέτρα ότι εμφανίζεται έκρηξη της παραβατικότητας και μάλιστα μια πρωτοεμφανιζόμενη νεανική βαριά εγκληματικότητα. Οι κοινωνικές συνθήκες δεν άλλαξαν τόσο απότομα ώστε να ισχυρισθεί κάποιος ότι αυτή είναι η αιτία.. Από την άλλη αυτές οι αρνητικές εξελίξεις γιγαντώθηκαν όταν ακριβώς άλλαξε η νοοτροπία αντιμετώπισης της ανήλικης παραβατικότητας και από ήπιες παιδαγωγικές ποινές και σχετική αυστηρότητα στην τήρηση των σχολικών κανόνων, περάσαμε σε μια λογική ατιμωρησίας που επενδύθηκε από την εισαγωγή ειδικών στα σχολεία για συμβουλευτική ως αντιστάθμισμα της έλλειψης κανόνων και ποινών. Αν αυτή η φιλοσοφία ήταν ικανή να φέρει οποιαδήποτε αποτελέσματα είναι σίγουρο πως κάθε ανεπτυγμένη κοινωνία θα την εφάρμοζε -αναλογικά- και στους ενηλίκους. Κάτι τέτοιο όμως δεν παρατηρείται ούτε στην ανήλικη ούτε στην ενήλικη εγκληματικότητα, όπως έγινε στην Ελλάδα, με το πείραμα που έγινε και όπως φάνηκε απέτυχε παταγωδώς. Όταν αφαιρείς τους κανόνες και τις ποινές, ως αρχές εφαρμογής τους, η επιστημονική ορολογία μας μιλάει για "φυσική κατάσταση", μια κατάσταση αναρχίας, όπου η πολιτική οργάνωση αντικαθίσταται από το δίκαιο του ισχυρού ή του πιο βίαιου που επιβάλλει την θέλησή του.

Αν προσέξατε, που δεν προσέξατε, έγραψα το εξής: . "Οπότε έχουν δίκιο τα μέλη ΔΕΠ από τη μία αλλά δεν γίνεται και να μην πάρεις μέτρα για να συγκρατηθεί η κατάσταση από την άλλη".
Οπότε σαφώς και έπρεπε να παρθούν μέτρα για να συγκρατηθεί η κατάσταση και καλώς αυτο συνέβη, αλλά αυτό ωφελεί μονο την αντιμετώπιση των παραβατικών συμπεριφορών βραχυπρόθεσμα και όχι την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών που δημιουργούν αυτά τα επεισόδια. Επειδή όντως 'πηξαμε.στη θεωρια' όπως γράφετε, δεν σας είδα να προτείνετε τίποτα ουσιαστικό παρά μόνο να απαξιώνετε. Έχετε κάτι ουσιαστικό να προτείνετε; Είναι εύκολο να κατηγορείτε τη νεολαία όταν οι παλαιότερες γενιές με.τις επιλογές τους έφεραν την Ελλάδα σε αυτό το χάλι. Η έλλειψη μέλλοντος των νέων δεν βαρύνει τους νέους που.βρηκαν μια κατάσταση σάπια αλλά τις προηγούμενες γενεές που δημιούργησαν αυτό το χάλι, γιατί δεν βλέπω να κυβερνά κανένας νέος σήμερα, μόνο οι ίδιοι και οι ιδιοι.

Βραχυπρόθεσμα όμως να μην τις αυστηροποιήσει για να αντιμετωπιστεί η προβληματική καθημερινότητα; Οι τωρινοί μαθητές πρέπει να περιμένουν τις μακροπρόθεσμες πολιτικές; Πήξαμε στη θεωρία.

Η αυστηροποίηση των ποινών αντιμετωπίζει βραχυπρόθεσμα την έξαρση εκδήλωσης των 'συμπτωμάτων' αλλά δεν θεραπεύει τις αληθινές αιτίες. Απλά κρύβει τα 'προβλήματα' κάτω από το χαλί για λόγους περισσότερο πολιτικού κόστους. Οπότε έχουν δίκιο τα μέλη ΔΕΠ από τη μία αλλά δεν γίνεται και να μην πάρεις μέτρα για να συγκρατηθεί η κατάσταση από την άλλη.
Η αύξηση της σχολικής και γενικότερα της νεανικής βίας έχει μεταξύ άλλων τις εξής αιτίες:
1. Δεν υπάρχει ο θεσμός και η συνοχή της οικογένειας όπως εμείς οι μεγαλύτεροι τουλάχιστον την γνωρίσαμε. Ένα μεγάλο ποσοστό πλέον παιδιών μεγαλώνει με χωρισμένους γονείς σε δύσκολη οικονομική κατάσταση για να αναφέρω ένα μόνο παράδειγμα.
2. Οι κύριοι πυλώνες στους οποίους στηριζόταν η κοινωνία (πολιτική, εκκλησία, δικαιοσύνη κ.α.) έχουν πλέον απαξιωθεί (και δικαίως) στα μάτια όλων και κυρίως των νέων που βλέπουν 'απουσία μέλλοντος' στη ζωή τους.
3. Η νεολαία έχει χάσει την επαφή της με την άθληση και γενικότερα την άσκηση και ασχολείται με μία οθόνη από το πρωί μέχρι το βράδυ, κάτι που οδηγεί στην 'μαλθακοποίηση' των νέων την οποία εκμεταλλεύονται οι λίγοι 'νταήδες' που υπάρχουν. Απλά παλιά δεν υπήρχαν μαλθακά παιδιά για να τα εκμεταλλευτείς, και όταν κάποιος γνώριζε ότι αν 'πουλήσει μαγκιά' θα έχει αντίδραση το σκεφτόταν δύο φορές πριν το κάνει.
4. Ο 'αφύσικος' τρόπος ανατροφής με έλλειψη της κίνησης οδηγεί σε έκρηξη της ενεργητικότητας του νέου σε οποιαδήποτε συμπεριφορά, ακόμα και παραβατική, που τον βοηθά να εκτονώσει τις εφηβικές ορμόνες του.
5. Έχει απαξιωθεί η γνώση. Η προσκόλληση των νέων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μόνο, οδηγεί σε μία αλλοιωμένη αντίληψη των πραγματικών αξιών στη ζωή, όταν π.χ. βλέπουν τα χρήματα που βγάζουν οι influencers και trapers (με τεράστια ευθύνη των ΜΜΕ που διαφημίζει μόνο αυτά τα πρότυπα) και τα συγκρίνουν με τα χρήματα που θα βγάζουν ως πτυχιούχοι στην πρώτη τους δουλειά με το βασικό μισθό.
Αυτό που χρείάζεται είναι να καλλιεργηθεί η ενσυναίσθηση στην προσχολική και ήρεμη παιδική ηλικία, γιατί όταν μπαίνει ο νέος στην αντιδραστική εφηβεία χωρίς να διδαχθεί και να ευαισθητοποιηθεί σε ορισμένα πράγματα, η υπόθεση είναι πλέον χαμένη.

Θεωρώ πολύ σημαντική την επαφή των παιδιών της γενικής εκπαίδευσης με τα παιδάκια με αναπηρία από την προσχολική ηλικία μέσα από δραστηριότητες συμπερίληψης. Εάν το κάθε νέο παιδάκι γνωρίσει μέσω εκπαιδευτικών δράσεων παιδάκια με αναπηρία που μπορεί να μην έχουν το ίδιο επίπεδο ικανοτήτων αλλά ξέρουν να αγαπούν και να προσφέρουν ανιδιοτελώς τη φιλία τους, θα 'αλλοιωθούν' μέσα τους. Το γνωρίζω από προσωπική εμπειρία. Τα παιδιά τα καταλαίνουν όλα, καλύτερα από εμάς τους μεγάλους. Απλά πρέπει να τους παρέχουμε το 'σκηνικό' για να εκτιμήσουν την αξία της ανθρώπινης ψυχής και όχι το επίπεδο 'ικανοτήτων' ή την όμορφή εμφάνιση και μετά όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Αρκεί να τοιυς δοθούν τέτοιου είδους παραστάσεις κατά την παιδική ηλικία μαζί με την ενασχόληση των παιδιών με την άσκηση για να μάθουν την έννοια της ομαδικότητας, της ευγενούς προσπάθειας και της αυτοπειθαρχίας.
Το Υπουργείο Παιδείας οποιασδήποτε κυβέρνησης οφείλει να αναμορφώσει το πρόγραμμα της προσχολικής και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με σκοπό την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης μέσα από αντίστοιχες δράσεις που θ αοδηγήσουν στον σεβασμό των άλλων. Αλλιώς το μόνο που θα κάνει είναι να αυστηροποιεί τις ποινές επειδή στην ουσία απέτυχε.

Δηλαδή αν δεχθούμε κάποια επιχειρήματα του κειμένου, τις δεκαετίες '60, και '70 πρέπει να ήμασταν πολύ πιο πλούσιοι από τώρα και κοινωνικά πιο αναβαθμισμένοι, και άρα αυτός είναι ο λόγος δεν είχαμε σχολική εγκληματικότητα τότε όπως έχουμε σήμερα. Κι αν η πραγματικότητα μας διαψεύσει, τόσο χειρότερα για την πραγματικότητα.

Τι θα πει "δεξιά αντζέντα"; Είναι το συγκεκριμένο θέμα μικροπολιτικής αντιπαράθεσης; Εύχομαι να μη διδάσκετε γιατί μπορώ να φανταστώ τι θα διδάσκετε.

Αναφέρει τις αιτίες της σχολικής βίας. Να προσθέσω και την έλλειψη ηθικών αξιών και συναισθηματικής νοημοσύνης, που εμπορεύονται από τις πολιτικές διακηρύξεις και αποφάσεις, καθώς και από τα ΜΜΕ. Πράγματι, κυριαρχεί η δεξιά ατζέντα σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου.

Μάλλον πρέπει να κοιτάξετε το καθρεφτάκι και να αναλάβετε το μερίδιο των ευθυνων και λαθών που αφορούν τις παιδαγωγικές σας διδαχές προς τους υποψήφιους δασκαλους. Προφανώς και εκ του αποτελέσματος, που βλέπουμε στους μαθητές που έρχονται από τα Δημοτικο στο Γυμνάσιο, πρέπει τάχιστα να αναθεωρήσετε μέρος αυτών!

Ν' αγιάσει το ...πληκτρολόγιό σας.

Οι πανεπιστημιακοι έχουν να προτείνουν κάτι συγκεκριμένο? κάτι μετρησιμο? κάτι που είναι αποτελεσματικό?

Εκτός τόπου και χρόνου ως συνηθως οι Πανεπιστημιακοι.

Τα πειθαρχικά που θεσπίστηκαν αντικειμενικά είναι πολύ ήπια. Και βαρύτερα να ήταν δεν θα υπήρχε κανένα ζήτημα. Η ασυδοσία δημιουργείται όταν ο όχλος αντιλαμβάνεται πως υπάρχει ατιμωρησία και αναρχία. Ακόμα και στους ενήλικες που υποτίθεται καταλαβαίνουν πέντε πράγματα παραπάνω, υπάρχουν ποινικές κυρώσεις, κατά πρώτο λόγο όχι για τιμωρητικούς λόγους, αλλά για παραδειγματισμό και αποφυγή διάπραξης νέων εγκλημάτων από άλλους. Δηλαδή ως πρόληψη. Ας φανταστούμε πόσο πιο αποτελεσματικά μπορεί να λειτουργήσει η ίδια πρόληψη στους ανήλικους, οι οποίοι δεν έχουν την ωριμότητα των ενηλίκων και μπορούν να εκλάβουν την όποια ελαστικότητα του συστήματος ως ευκαιρία για "πλιάτσικο" και για βία κατά των συμμαθητών και των δασκάλων τους.

Είναι η εμπειρική παρατήρηση. Οτιδήποτε στηρίζεται σε θεωρητικές παραδοχές πρέπει να απορρίπτεται ως ιδεοληψία, ειδικά όταν τα εμπειρικά δεδομένα το ανατρέπουν. Πρέπει να δούμε λοιπόν την κατάσταση προ και μετά και να συγκρίνουμε. Η διαπίστωση λοπόν είναι πως μόλις χαλάρωσαν τα λουριά και ήρθαν "ειδικοί" στα σχολεία, η πολύ περιορισμένη έως σπάνια παραβατικότητα ως τότε, όχι μόνο θέριεψε αλλά έγινε βαριά εγκληματικότητα πλέον. Θέλουμε να βγάζουμε μικρούς εγκληματίες στην κοινωνία? Και σε τι θα εξελιχθούν αυτοί μόλις ενηλικιωθούν και βγουν πλήρως στην κοινωνία? Τι είδους κοινωνίες θέλουμε να φτιάξουμε?

Η αυστηροποίηση των ποινών, είναι ένα πολύ σωστό μέτρο το οποίο γίνεται να εφαρμοστεί αυτή την στιγμή, ώστε να καταστείλει με κάποιον τρόπο (μακάρι και μόνιμα) την βία και τη παραβατικότητα που υπάρχει, ειδικά τώρα τον τελευταίο καιρό! Έχει ξεφύγει η κατάσταση, ακούμε στις ειδήσεις ακόμα και παιδιά ΔΗΜΟΤΙΚΟΎ να μαχαιρώνουν, να ξυλοκοπάνε συμμαθητές τους κλπ. Είναι ΠΆΡΑ ΠΟΛΛΆ τα αίτια για αυτό πράγματι. Και χρειάζεται όντως να αναζητηθούν και εμβαθύνουμε σε αυτά ώστε οι μαθητές, είτε ως μικροί και μετέπειτα ως ενήλικες να σέβονται τους συνανθρώπους τους επί της ουσίας και όχι απλά λόγω φόβου. Είναι αναγκαία και η εφαρμογή βιωματικής μάθησης, και η κατάλληλη διαπαιδαγώγηση από το οικογενειακό περιβάλλον! Ωστόσο, το μέτρο αυτό επιβάλλεται τώρα γιατί λειτουργεί κάπως σαν κίνητρο για μην συμβαίνουν τέτοια πράγματα και να μην πληγώνονται αθώα παιδιά! Η χαλάρωση νόμων από (κ.Γαβρόγλου κυρίως) έδωσε περισσότερο την ευκαιρία σε όσους ήθελαν να το παίξουν μάγκες όντας τραμπούκοι να κακοποιήσουν άλλους ανθρώπους (συμμαθητές, εξωσχολικούς, εκπαιδευτικούς κ.α.)! Και δεν φτάνει αυτό! Πολλοί γονείς τα ενθαρρύνουν, ασκώντας οποιουδήποτε είδους βίας σε εκπαιδευτικούς που τολμάνε να κάνουν ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΉΡΗΣΗ στους μαθητές! ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΉΡΗΣΗ όχι να τα χτυπήσουν κιόλας (προφανώς δεν συμφωνώ με βία ως τιμωρητική μέθοδο, καταστέλλει μεν κι αυτό αλλά μακροπρόθεσμα όντως προάγει τη βία στους μαθητές!) Το νέο ποινολόγιο όμως είναι ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΟ!

Αγαπητοί συνάδελφοι των ΑΕΙ, έχετε το δικαίωμα , ως επιστήμονες και γονείς, να λέτε την άποψή σας και να συμβάλετε δημιουργικά σε ένα πρόβλημα, που δεν είναι σημερινό. Όμως μάλλον κινείστε σε μια κατεύθυνση που δυσκολεύομαι να κατανοήσω.
Πάντα στα σχολεία υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν παιδαγωγικές ,"ποινές", συνέπειες μη τήρησης κανόνων. Περίπου για πενήντα χρόνια ( μετά το 1974 ) υπήρχαν σχεδόν οι ίδιες συνέπειες.
Μετά το 2015 με εισηγήσεις των πανεπιστημιακών, οι συνέπειες σχεδόν εξαφανίστηκαν.
Θα μου πείτε αν οι συνέπειες είναι πολύ αυστηρές θα σταματήσουν τα παιδιά να παραβαίνουν τους κανόνες της σχολικής ζωής; ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ , όπως δεν σταμάτησε η παραβατικότητα στην ενήλικη ζωή , με τη θανατική ποινή.
Βασικός στόχος των συνεπειών είναι η τήρηση των συμφωνημένων κανόνων από την κοινωνία, η έμμεση επιβράβευση όσων τους τηρούν και η εξασφάλιση της ομαλής κοινωνικής ζωής των πολιτών.
Στα σχολεία ίσως υπάρχει και ένας επιπλέον λόγος . Να κτίσουμε πολίτες για το αύριο που θα σέβονται τον εαυτό τους , τους άλλους και ολόκληρη την λειτουργικότητα της κοινωνίας.
Η νέα νομοθεσία, απλά επαναφέρει το φυσιολογικό . Ήπιοι κανόνες που θα προσπαθήσουν να εξασφαλίζουν ομαλότητα στην σχολική ζωή και πιθανόν να βάλουν στο μυαλό και στην ψυχή των παιδιών μια βασικά αρχή. Δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις δεν υπάρχουν.
Έχω προκαλέσει πολλές φορές να μας που οι εμπνευστές της διάταξης , ο διευθυντής έχει την ευθύνη απασχόλησής του ΜΑΘΗΤΉ που αποβάλλεται από το σχολείο. Με ποιό τρόπο ακριβώς , γιατί δεν μας τον λέτε; Τρόπο όμως που θα εξασφαλίζει εφαρμοστικότητα. Γιατί ιδέες για πανεπιστημιακές εργασίες ή συζητήσεις, υπάρχουν . Στην εφαρμογή τους όμως τα παιδιά γελάνε.....!
Φυσικά , το ευφυολόγημα αν δεν μπορείτε να βρείτε τρόπους , δεν είστε ικανοί....ΑΠΟΡΊΠΤΕΤΑΙ ως σοφιστεία.
Η επαναφορά της κοινής λογικής θα λύσει τα προβλήματα; ΟΧΙ βέβαια , αλλά να μην κάνουμε τίποτα δεν είναι λύση.
Και κάτι τελευταίο. Η ιδέα στις τρείς 15λεπτες καθυστερήσεις των μαθητών ισοδυναμεί με μία απουσία ......είναι για γέλια και σωστά αποσύρθηκε. Πάλι δεν υπάρχει το θάρρος να μας πουν ποιος την είχε. Και αυτός που την είχε γιατί δεν έβαζε την ιδέα , 15 λεπτά νωρίτερα; Ίσως ο υπουργός που μίλησε για πρώτη ώρα στις 8:30 και μετά να είχε δίκιο.
Στο σχολείο εκτός από γνώσεις πρέπει να μάθουμε και συμπεριφορές. Τις πιο πολλές γνώσεις πιθανόν να τις ξεχάσουμε με το χρόνο. Τις συμπεριφορές, αν τις ενσωματώσουμε στη ταυτότητά μας θα μας βοηθήσουν να δημιουργήσουμε μια καλύτερη κοινωνία.
Αυτός είναι και ο στόχος κάθε κανόνα που πρέπει να συνοδεύεται και από ανάλογες συνέπειες πάντα.
Η Κοινωνική ομαλότητα χωρίς κανόνες ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΚΟΜΗ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ.....

Ανεξάρτητα αν συμφωνεί κανείς με όσα αναφέρονται στο ψήφισμα του συγκεκριμένου τμήματος, ας σημειωθεί ότι είναι αναρμόδιοι. Ας κρατήσουν τις απόψεις τους για τα Δημοτικά σχολεία!

Μια χαρά τα λένε, απλά είμαστε στην Ελλάδα και έχει ο Θεός....

Συντάσσομαι με το ΠΕ800,Μανώλη, ΓΦ,Pakis,διευθυντή Γυμνασιου

Από τη στιγμή που περιοριστηκαν επί υπουργίας Γαβρόγλου οι δυνατές ποινές, η κατάσταση στα σχολεία έχει ξεφύγει. Οι μαθητές δέχονται χάδια για σοβαρές παρεκκλίσεις από τους κανόνες του σχολείου και οι γονείς δεν δέχονται ούτε αυτά τα χάδια. Πρέπει να αποκατασταθεί η αντιστοίχιση παραπτώματος - συνέπειας και ως προς αυτό η Υ.Α είναι στη σωστή κατεύθυνση. Ειδικά η δυνατότητα του συλλόγου να αποκλείει από εκδηλώσεις του σχολείου τους συστηματικά παραβατικους θα βοηθήσει να μην υφίστανται τις συνέπειες αυτοί που δεν φταίνε. Ότι και να λέει η επιστημονική έρευνα η κατάσταση στα σχολεία τη διαψεύδει....ίσως οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι πρέπει να περνούν κάποιο χρόνο υπό πραγματικες συνθηκες

Άλλη μια φορά διαβάζουμε "εκθέσεις ιδεών" από ανθρώπους που λειτουργούν μακριά από την πραγματικότητα και μάλιστα πίσω από την ασφάλεια ενός γραφείου.
Μία εβδομάδα δίπλα μου, χωρίς να κάνουν τίποτα, απλά να παρακολουθούν τη σχολική καθημερινότητα στη Διεύθυνση μεγάλου ΕΠΑΛ και μετά μπορούν να ξαναγράψουν το άρθρο....

Το αρθρο ειναι ακυρο για δυο λογους
Α) Η αντιμετωπιση ενος προβληματος εκτεινεται σε διαφορετικες χρονικες κλιμακες. Δηλ. αλλο πρεπει να κανεις με χρονικο οριζοντα μια μερας, ενος χρονου και αλλο μιας γεννιας.
Β) ειναι αυτοαναφορικο οπότε κ μη χρησιμο για τον κοσμο. Μιλανε για να μιλανε με προτασεις που ειναι σωστες αλλα δεν οδηγουν σε πρακτικα αποτελεσματα που χρειαζεται ο κοσμος.

Ειναι γνωστο πως η καταστολη δε λυνει τα αιτα ενος προβληματος αλλα ας μεινουμε ζωντανοι μεχρι να το λυσουμε

Το οτι κάποιοι πανεπιστημιακοί κάνουν δηλώσεις για την εκπαίδευση δεν λέει τίποτα απολύτως, ούτε οι ίδιοι βρίσκονται στο χώρο του σχολείου, ακόμη και αν διδάσκουν παιδαγωγικά μαθήματα.
Ως προς την ουσία, το υπουργείο Φίλη/ Γαβρόγλου χαλάρωσε τα όποια μέτρα αποτροπής τέτοιων συμπεριφορών είχαν τα σχολεία, οπότε η τωρινή αυστηροποίηση είναι μονόδρομος. Προσωπικά, δεν είμαι σίγουρος αν αρκούν τα νεα μέτρα για να ανακοπεί αυτό το κύμα απαράδεκτων συμπεριφορών κάποιων μαθητών μέσα και έξω από τα σχολεία, δεν έχω όμως να προτείνω κάτι άλλο. Απ οτι βλέπω, ούτε οι πανεπιστημιακοί που καταγγέλλουν δεν προτείνουν τίποτα απολύτως.

Προς τη σωστή κατεύθυνση τα μέτρα.... αρκετά με τα χαιδεματα αυτιών ..... φυσικά σε συνδυασμό με τις υποστηρικτικές δομές.....

Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι βλέπω ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου, δεν έχουν επαφή το τι γίνεται στα σχολεία από παραβατικότητα. Ωραίες οι λέξεις «παιδαγωγικό» κλίμα κτλ αλλά οι εκπαιδευτικοί τρώνε ξύλο στα σχολεία.